Daktuin (2017)

In deze tuin wordt geëxperimenteerd met verschillende materialen en beplantingen voor daktuinen en –terrassen. De huidige inrichting is aangelegd in 2017 en bestaat uit twee grote aluminium bakken met daarin verschillende soorten beplanting.

Vormgeving en beplanting

De Daktuin ligt iets verhoogd en wordt omsloten met aan twee zijden een haag en een houten wand aan de andere twee zijden.

Bij de inrichting van een daktuin spelen andere factoren dan bij een ‘gewone’ tuin. Bij gebrek aan grond moeten er groeivoorzieningen worden gemaakt voor de beplanting. Daarbij speelt draagkracht van het dak een belangrijke, vaak beperkende rol. Gewone tuinaarde is al zeker in vochtige toestand snel te zwaar, dus moet er gebruik worden gemaakt van andere materialen waar planten in kunnen groeien. Door snelle verdroging en gebrek aan voedingsstoffen vraagt het onderhoud meer aandacht. Ook de weersomstandigheden zijn anders op een dak; meer wind en meer zon. Hier moet bij de plantkeuze rekening mee worden gehouden.

In de huidige inrichting van de Daktuin wordt geëxperimenteerd met de benodigdheden van planten. Er wordt gekeken hoeveel diepte deze planten nodig hebben om te groeien en tot volledige wasdom te komen. 

Geschiedenis

In de vorige inrichting van de Daktuin werd geëxperimenteerd met bakken van Platohout (populier), een houtsoort die is verduurzaamd door het te verhitten. Door dit proces wordt het hout veel lichter, zodat het geschikt is voor toepassing op daktuinen. Ook de wand is gemaakt van latten van Platohout (vuren) met daarachter geweven Geotextiel wegendoek. De tegels zijn gelegd met een brede voeg die gevuld is met split, zodat regenwater onder de tegels door kan wegstromen naar een regenpijp. Ook langs de rand ligt split in kunststofmatten met honingraatpatroon waardoor het blijft liggen. 

Na een aantal jaren te hebben geëxperimenteerd met diverse groentes, bestond de uiteindelijke beplanting uit fruitbomen die geschikt zijn voor bakken en een wisselende beplanting van heesters, vaste planten, éénjarigen, kruiden en bollen. In de bakken werden verschillende mengsels gebruikt met onder andere kleikorrels en perlite; een vulkanische gesteente dat licht is en water kan absorberen.

In 1979 was er in het Amstelpark een tentoonstelling van dakterrassen. Buro Mien Ruys heeft hiervoor een ontwerp gemaakt van een dakterras. De onderdelen werden na afloop van de tentoonstelling overgebracht naar Dedemsvaart, waarmee de eerste daktuin in de Tuinen was geboren. Het bestond uit een vierkant houten bouwwerk met een pergola en bakken met verschillende hydrocultuursystemen. Dit werd verder uitgebreid met twee terrassen waar werd geëxperimenteerd met lichtgewicht materialen en beplanting in bakken en potten die ondiep wortelt en goed tegen droogte kan.

Begin jaren negentig is de daktuin geheel aangepast om te kunnen experimenteren met verschillende Sedum- en Sempervivumsoorten in vakken met een dun laagje grond van enkele centimeters. De soorten vragen weinig onderhoud en kunnen goed tegen droogte. Een lichtgewicht beplanting voor relatief weinig kosten. Ook hier lagen  tussen de vakken kunststofmatten in honingraatpatroon met een dun laagje grind.

Dit experiment kan worden gezien als een voorloper van de huidige sedumdaken. Na 10 jaar is er plaats gemaakt voor het huidige experiment met bakken van Platohout.