Uit het familiealbum van Dicentra of gebroken hartjes

De Dicentra hoort tot de familie van de Papaveraceae. Tot dezelfde familie, tekenen we de fijnbladige Corydalis maar ook de enorme Papaver met zijn uiteenlopende kleurenschema van vlammend rood tot teer rose. Verrassend is dat de machtige Macleaya er eveneens toe behoort.

Maar nu willen we hel hebben over de Dicentra waarvan de spec­tabilis de bekendste is. Deze komt uit Japan, heeft een holle roodachtige stengel. Het blad is lichtgroen en gedeeld.

Hartvormige rose bloemen hangen in april-mei langs de bebladerde bloemstengel. De plant wordt 80 cm hoog en maakt een tere, verfijnde indruk maar is daarentegen ijzersterk. Spectabilis ’Alba’ is een witte vorm.

Een heel ander type is formosa, die zich meer in de breedte ontwikkelt en veel lager blijft, niet hoger dan 30 cm. Het blad is fijn gedeeld, de bloem vormt bosjes die hangen aan het eind van een kale stengel. De dof karmijnrose bloemen zijn minder duidelijk hartvormig.

Een nieuwe variëteit is ‘Luxuriant’, wat grover dan de vorige met een lange kale stengel en opvallend lang doorbloeiend, wel van mei tot september. Dan is er nog een hele mooie maar helaas zwakke eximea ‘Alba’. Het fijngedeelde blad is.blauw-groen, de bloemtrosjes door­schijnend wit. De hoogte is 30.cm, de bloeitijd van mei tot augustus. Alle Dicentra’s ver­dragen halfschaduw.

De spectabilis is het mooiste als vrijstaande flink uitgegroeide pol on losse groep temidden van bodembedekkers. De rose komt goed uit naast witte lieve-vrouwe-bedstr,. de witte variëteit naast de donkere Ajuga reptans ’Rubra’.

Behalve als schaduwplant is de spectabilis bruikbaar om te worden get­rokken. Als we de plant in een forse pot in november bin­nenhalen komt hij al gauw tot bloei. In de vensterbank tegen het licht in is de bloem van een doorschijnende schoonheid. Na de bloei kunnen we de plant in het voorjaar weer terugzetten in de tuin.

Merkwaardig dat je opeens de witte vorm vaker ziet. Je denkt dat die nieuw is om dan te ontdekken dat het een heel oude variëteit is die uit de mode was geraakt. Met de rage voor witte tuinen is hij nu teruggekeerd in het sortiment.

De kwetsbare eximea ‘Alba’ kunnen we een steuntje geven door hem naast Cam­panula portenschlagiana te zetten. Valt de Dicentra wat weg dan neemt de sterke kruipende Campanula het over en vult de kaal wordende plek. Ze stellen dezelfde eisen aan de ligging. De grondsoort mag voor alle Dicentra's niet te droog zijn. Wikkend en wegend welke te kiezen geeft meestal de lange bloei van ‘Luxuriant’ de doorslag.